خستــــــــگی

خستگی یعنی « عدم توانایی در استمرار تولید نیروی لازم جهت انجام دادن فعالیت فیزیکی ». خستگی می

تواند به علت اختلال در عملکرد عضلانی یا عصبی و یا کل سیستم عصبی – عضلانی ایجاد گردد.

اولین نشانه خستگی، کمبود کلی انرژی است و اغلب به سستی یا خستگی عصبی برمی گردد.

دومین نشانه خستگی، خستگی ذهنی است.

سومین نشانه خستگی، اختلال در عملکرد عضلانی است

چهارمین نشانه خستگی به تأخیر افتادن ریکاوری بعد از فعالیت است. مطالعات سیستماتیک بین سه تا پنج

بعد را در نظر گرفته اند : خستگی و واماندگی، خستگی ذهنی ( آسیب شناختی )، خستگی بدنی و خواب

آلودگی ( تمایل به خواب رفتن ) و بعضی وقت ها هیجان یا کمبود فعالیت.خستگی ممکن است حاد یا مزمن

باشد. خستگی حاد یک شروع ( حمله ) تازه و کوتاه مدت دارد و معمولاً بر کیفیت زندگی شخص تأثیری

ندارد. خستگی مزمن، معمولاً کلی تر است ( شامل علائم فیزیکی و روانی )، مدت طولانی تری دارد و

نباید انتظار بهبودی سریع داشت.

شایع ترین آسیب های ورزش رزمی تکواندو

در رشته رزمی تکواندو که ورزشکاران باید با انگشتان پای خود به ضربه گیر حریف ضربه وارد کند و در عوض با گارد دستانش جلوی ضربه های حریف را بگیرد، بیش از هر عضو دیگر ساعد، مچ و انگشتان دست و همچنین زانو، ساق و انگشتان پا در معرض آسیب دیدگی قرار می گیرند.

البته احتمال کشیدگی و گرفتگی عضلات ران و کتف نیز وجود دارد، اما عمده مصدومیت هایی که برای ورزشکاران تکواندو کار ایجاد می شود مربوط به مفاصل و استخوان های دست و پا هستند.

 رابطه تربیت بدنی و ورزش با روانشناسی از دو جنبه  قابل بررسی است. اول تاثیری که از مشارکت در برنامه های ورزشی بر روح و روان حاصل می شود و دوم اثراتی است که از بکارگیری علوم و دانسته های روانشناسی در جهت افزایش میزان مشارکت در فعالیت های بدنی و افزایش عملکرد ورزشکاران حاصل می شود.

متاسفانه در برنامه های تربیت بدنی مدارس و دانشگاه های کشور ما کمتر به این ابعاد پرداخته  می شود و همچنان دیدگاه سنتی تربیت بدنی غالب است که هدف نهایی انجام فعالیت بدنی را رشد ابعاد جسمانی فرد می بیند. اما در رویکرد نوین به ورزش و فعالیت بدنی علاوه بر اهداف سنتی ابعاد روحی، روانی و اجتماعی ورزش نیز دیده شده و به همان اندازه حائز اهمیت می باشد. همچنین در سطوح بالا و تیم های حرفه ای ورزشی در کشور ما کمتر مشاهده می شود از خدمات مشاوره ای روان شناسان ورزشی جهت بهبود عملکرد و اجرای ورزشکاران بهره برده شود.

هم اکنون یکی از مهمترین اهداف کشورهای توسعه یافته، توسعه نگرش صحیح و مناسب نسبت به ورزش و فعالیت بدنی و ایجاد و حفظ سبک زندگی فعال برای کودکان از طریق برنامه های تربیت بدنی در مدارس است. بنابراین مدرسه به عنوان اولین کانون برخورد و تماس فرد با اجتماع در ایجاد و شکل گیری نگرش های مثبت و یا منفی نسبت فعالیت و ورزش نقش اساسی دارد.

در دهه های اخیر کارشناسان گروه پزشکی به درمان آسیب های ورزشی علاقه مند شده اند. این امر منجر به انجام پژوهش های متعدد درباره پاتوفیزیولوژی، تشخیص و درمان این آسیب ها شده اند. این افزایش علاقه و دانش تغییرات چشمگیری را در تشخیص و درمان ورزشکاران آسیب دیده به همراه داشته است. هرجند بعضی از آسیب های ورزشی که حاصل برخورد و تصادم ورزشکار با حریف و یا اشیاء محیط بوده غیر قابل اجتناب است، ولی بسیاری ازـ خصوصا آسیب های ناشی از اجرای تمرینات غلط ـ آنها قابل پیشگیری هستند

مقدمه

بیشتر آسیب های وارده به منیسک ها بخاطر چرخیدن و تحت فشار قرار گرفتن زانو اتفاق می افتد. حرکاتی که منجر به آسیب دیدگی زانو می شود شامل چرخیدن درجا، توقف ناگهانی و کاهش سرعت است. از آنجاییکه بافت داخلی منیسک با افزایش سن رو به تخریب می رود، آسیب های کوچک (برای مثال هنگام حرکت اسکات) در افراد مسن می تواند به منیسک آسیب وارد آورد.

عوامل خطرزا که احتمال بروز پارگی منیسک را افزایش میدهد شامل:

• شرکت در ورزش های برخوردی
• اجرای نامناسب تکنیک های پریدن، چرخیدن، فرود آمدن و توقف کردن
• آسیب های قبلی رباط های صلیبی زانو
• 

تغذیه در ورزشهای رزمی

ورزش های رزمی مثل تکواندو، كاراته، جودو . وشو، كيك بوكسينگ و... نياز به سرعت ،‌چابكي، قدرت، انعطاف پذيري و توانايي هاي ذهني دارد و فرد با توجه به متابولیسم و تركیب بدن و مقدار انرژی مورد نیاز خود، باید تغذیه مناسبی داشته باشد تا بتواند كارايي بهتري را نشان دهد.

یك رزمي كار باید وزن ايده ال خود را حفظ كند و آن را تغیییر ندهد اما تركیب بدن خود را باید تغییر دهد ، یعنی مقدار چربی بدن را نسبت به توده عضلاني كاهش دهد. افزایش عضلات باعث افزایش قدرت، سرعت و مهارت فرد در انجام حركات ورزشی می شود. در حالیکه كاهش عضلات بدن باعث كاهش قدرت، سرعت و مهارت در انجام حركات ورزشی می شود.

ورزش هاي رزمي اكثرا، هم استقامتی و هم قدرتی هستند، معمولا در ورزش هاي جودو يا كاراته كه از متداولترين ورزش هاي رزمي هستند ،‌درهر ساعت 540 كيلوكالري انرژي مصرف مي شود وبايد 15-12 % اين انرژی از پروتئین،60-55 % انرژی از كربوهیدرات و 30-20 % انرژی مورد نیاز از چربی تا مین شود.

براي تعيين انرژي مورد نياز رزمي كاران بايد BMR یا متابولیسم پایه فرد( برابر با مقدار انرژی است كه بدن در حال استراحت می سوزاند و بر اساس ويژگي هاي فردي مانند سن ،جنس ، وزن وقد محاسبه مي شود.) را با 540 كيلو كالري انرژي كه ورزشكاران تقريبا طي هر ساعت از تمرينات رزمي مصرف مي كنند ،‌جمع نمود.

مقدمه

ورزشکاران از تمرینات کششی پیش و پس از تمرینات بدنی استفاده می نمایند. قبل از تمرین حرکات کششی با هدف گرم کردن و آماده نمودن دستگاه عصبی ـ عضلانی برای حرکت اجرا می شود و پس از تمرین برای توسعه انعطاف پذیری. توسعه انعطاف پذیری که با انجام تمرینات کششی میسر است سبب افزایش دامنه حرکتی ورزشکاران شده و میزان بروز آسیب های عضلانی را می کاهد. حرکات کششی را می توان به دو دسته کلی پویا و ایستا تقسیم کرد. انجام حرکات کششی پویا سبب توسعه انعطاف پذیری هنگام حرکت اندام ها می شود و انجام حرکات کششی ایستا موجب توسعه انعطاف پذیری ایستا (وقتی اندام حرکت پویا ندارد) می شود. از سوی دیگر این دو دسته حرکات کششی را می توان به طرق مختلف اجرا نمود که بر این اساس می توان آنها را به ترتیب زیر دسته بندی کرد:

1. حرکات کششی پرتابی (Ballistic Stretching)
2. حرکات کششی پویا (Dynamic Stretching)
3. حرکات کششی فعال (Active Stretching)
4. حرکات کششی غیرفعال (Passive Stretching)
5. حرکات کششی ایستا (Static Stretching)
6. حرکات کششی ایزومتریک (Isometric Stretching)
7. حرکات کششی (PNF) (Proprioceptive Neuromuscular Facilitation)

 طول مدت دوره های کاردیو (قلبی-عروقی)
تئوری قدیمی: برای رسیدن به مرحله ی چربی سوزی باید حداقل 20 دقیقه تمرینات کاردیو انجام دهید. 
تئوری جدید: دوره ی تمرینات شدید با آنتراکت، 20 دقیقه یا کمتر طول می کشد و متابولیسم بدن را بیش از هر نوع تمرین کاردیو دیگر، افزایش می دهد. 
استدلال پشت این تغییر این است که هر چه بافت های بیشتری در طی تمرین تخریب شود، انرژی بیشتری برای ترمیم آنها لازم دارید—خیلی بیشتر از زمانی که تمرینات را معتدل و ملایم انجام داده باشید. این به این معناست که با این روش کاردیو، قادر خواهید بود متابولیسم بدنتان را برای ساعت ها پس از تمرین نیز همچنان بالا نگاه دارید. که در این حالت چربی بیشتری نسبت به زمانی که پس از 20 دقیقه تمرین به مرحله ی چربی سوزی برسید، خواهید سوزاند.

۱.سوگند یاد میکنم عقاید و اصول تکواندو را رعایت کنم

۲.سوگند یاد میکنم به همه ی اساتید و بزرگترها احترام بگزارم

۳.سوگند یاد میکنم هرگز از تکواندو در راه ناحق استفاده نکنم

 ۴.سوگند یاد میکنم قهرمان آزادگی و عدالت باشم

۵.سوگند یاد میکنم که جهانی پر از صلح خواهم ساخت